Thymus vulgaris
Θυμάρι ή Θύμιο, ίσως από τα αρχαιότερα αρωματικά βότανα. Πουλιόταν στους δρόμους της Αρχαίας Αθήνας και ήταν το σύμβολο της.
Οι Ιπποκρατικοί το συνιστούσαν για την διευκόλυνση της κένωσης και της ούρησης.
Οι ηλικιωμένοι έπιναν τακτικά θυμάρι για να τονώσουν τις πνευματικές τους δυνάμεις ενώ σιγόβραζαν σύκα και θυμάρι σε νερό ως δυναμωτικό. Για τις μάγισσες της Αρχαίας Ρώμης αποτελούσε βασικό συστατικό για τα αφροδιασιακά φίλτρα.
Στην Αγγλία του 14ο αιώνα οι κυρίες κεντούσαν μια μέλισσα να πετάει πάνω από ένα κλαδί θυμαριού πάνω στα γάντια που έδιναν στους ιππότες που έφευγαν για τη μάχη, για να τους δίνουν θάρρος.
Στην Ελλάδα υπάρχουν 23 είδη, το ποιο σημαντικό είδος είναι το Thymus capitatus, βρίσκεται σε βραχώδεις, ορεινές και ξηρές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας. Κοντά του τοποθετούνται μελίσσια και παράγεται εκλεκτό μέλι.
Άλλοτε το χρησιμοποιούσαν για τους πονόδοντους, το βήχα καιτις βρογχίτιδες. Για αυτό και λέγεται ότι τα γαϊδούρια που πάσχουν από πονόδοντο τρώνε θυμάρι.
Σήμερα συνεχίζεται να το χρησιμοποιούμε για το βήχα, ως τονωτικό του οργανισμού, τους ιλίγγους και τις ημικρανίες. Επίσης, είναι χωνευτικό, διευκολύνει την πέψη και προλαμβάνει τους κολικούς και την δυσπεψία. Αρωματίζει υπέροχα τα πιάτα, τα περίφημα σαλιγκάρια στιφάδο, τις ελιές θρούμπες, το άσπρο πιλάφι και τις Κυριακάτικες ψητές μπριζόλες στα κάρβουνα
Στη Μήλο φτιάχνουν ένα λικέρ με άρωμα θυμαριού. Ενώ οι Γαλλίδες βάζουν πάντα ένα κλωναράκι θυμάρι στο μπουκέ γκαρνί.
Μια πρόταση για μια απλή, γευστική και θρεπτική σούπα με θυμάρι https://thalli.gr/σούπα-με-ντομάτα-και-θυμάρι/
Φωτογραφία: Maude Frederique Lavoie