Matricaria chamomila Ένα βότανο που συχνά περπατάμε δίπλα του, με σπουδαία χρήση και δράση. Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν ως αντισηπτικό όπως μας αναφέρει ο Γαληνός. Οι Έλληνες γιατροί το χρησιμοποιούσαν για τα νεύρα και τις παθήσεις του συκωτιού και ως αντιπυρετικό. Ο Ιπποκράτης το θεωρούσε εμμηναγωγό, ίσως και από εκεί το όνομα του matricaria,
Βότανα
Είτε βραδιάζει.
είτε φέγγει, μένει λευκό
το γιασεμί.
Γιώργος Σεφέρης
Γλυκάνισος
Pimpinella anisum Γνωστό αφροδισιακό για τους αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους και όχι μόνο, πίστευαν ότι διατηρεί τη νεότητα και διώχνει τα κακά όνειρα αν τοποθετηθούν σπόροι κάτω από το μαξιλάρι. Ο Ιπποκράτης πάλι πίστευε ότι, σταματούσε το φτέρνισμα και όταν το μύριζαν οι γυναίκες πριν γεννήσουν διευκόλυνε το τοκετό.
Τσουκνίδα
Urtica urens και Urtica pilulifera Από τον Ιανουάριο σε όποιο λιβάδι ή δάσος και αν περπατάμε θα τη συναντήσουμε. Και αν μας προκαλεί να την αποφύγουμε με τα αυτές τις κνηστικές τρίχες που στέκονται στα φύλλα της, μόνο καλό μας κάνουν. Κυρίως για αυτούς που πάσχουν από αρθρίτιδες και τενοντίτιδες.
Φασκομηλιά
Salvia triloba L. Η ονομασία του φυτού – Salvia βγαίνει από το λατινικό ρήμα Salvare που σημαίνει σώζω, αυτό φανερώνει την ιατρική αξία του βοτάνου.
Ο Δίκταμος
Origanum dictamnus L. Ο Δίκταμος που χρωστά το όνομα του στο βουνό της Δίκτης όπου κατοικεί, είναι γνωστός από τα χρόνια του Αριστοτέλη, αναφέρει μεταξύ των άλλων ότι τα αγριοκάτσικα της Κρήτης όταν χτυπιόνταν από τα βέλη των κυνηγών αναζητούσαν το φυτό της Κρήτης για να το φάνε και να γιατρευτούν από το χτύπημα.
Δενδρολίβανο
Rosmarinus officinalis L. Rosmarinus – Το θαλασσινό Τριαντάφυλλο. Αρωματικός θάμνος, ανθίζει όλο το χρόνο στους ξερότοπους της Μεσογείου. Στην αρχαία Ελλάδα έβαζαν στο κεφάλι τους, στεφάνι από δεντρολίβανο όταν έπρεπε να μελετήσουν. Στο Μεσαίωνα το χρησιμοποιούσαν καθημερινά ως συντηρητικό τροφίμων.