Η μέρα της δάφνης

Ένα στεφάνι από δάφνη φέρνει καλή τύχη, 

σε ποιητές, μάγειρες, μελετητές, βασιλιάδες.

– Carolyn Dille & Susan Belsinger

Η Δάφνη ήταν μια όμορφη νύμφη που λέγεται ότι η επιθυμία της ήταν να μείνει ανύπαντρη και να περιπλανιέται ελεύθερη στα υδάτινα άλση του σπιτιού της με τις νύμφες.   

Όμως την ερωτεύτηκε ο Απόλλων. Την ακολούθησε και την κυνήγησε στις όχθες του ποταμού, υμνώντας την ομορφιά της και εκφράζοντας της τον πόθο του. Όσο τον απέρριπτε, τόσο περισσότερο την ήθελε.

Εξαντλημένη και τρομοκρατημένη, τελικά φώναξε απελπισμένη στον πατέρα της να την προστατεύσει. Ο Πηνειός ακούγοντας στην έκκληση της κόρης του τη μεταμόρφωσε σε δέντρο εστί ώστε να ζήσει πάντα αγνή και ήρεμη δίπλα στο ποτάμι.  

Σε μια άλλη εκδοχή, η Γαία η μητέρα της,  άκουσε το κάλεσμά της και άνοιξε τη γη για να την καταπιεί, τοποθετώντας στη θέση της ένα δέντρο δάφνης κόλπου.

 Όλοι οι μυθοι συμφωνούν ότι ο Απόλλωνας ήταν τόσο έκπληκτος από την ομορφιά του δέντρου που ισχυρίστηκε τη δάφνη ως δική του και την αφιέρωσε για να επιβραβεύει τα μεγάλα επιτεύγματα του ελληνικού πολιτισμού. 

Anna Hoogkamer, Laurel / Laurus nobilis, botanical wall chart, 1880. Engraving. Industrieeschool voor Vrouwelijke Jeugd / Industrial School for Female Youth, Netherlands. Via Geheugen van Nederland

Η δάφνη του κόλπου ήταν το σύμβολο της σοφίας.  Το Laurus nobilis πιστεύεται ότι προέρχεται από την κελτική λέξη laur που σημαίνει πράσινο και τη λατινική nobilis που σημαίνει ευγενής.

 Η δάφνη έχει μακριά, σκούρα πράσινα φύλλα και φωτεινά κίτρινα λουλούδια που διαρκούν για λίγες μόνο μέρες.  

Τα λουλούδια έχουν ελαφρύ άρωμα, αλλά τα φύλλα έχουν μια ξεχωριστή πικάντικη-γλυκιά οσμή και γεύση. Οι κορμοί των δέντρων δάφνης φαίνονται σπάνια λόγω του τρόπου με τον οποίο μεγαλώνουν τα φύλλα.

Τα σκούρα πράσινα φύλλα συμβολίζουν τον πλούτο, τη γονιμότητα, την ανάπτυξη, την καλή υγεία και την ανανέωση.

Τα έντονα κίτρινα λουλούδια συμβολίζουν τη ζεστασιά, τη χαρά, τη νεότητα, την ενέργεια και την τόνωση. Ο συνδυασμός είναι εντυπωσιακός και ιδανικός για την ενθάρρυνση νέων ξεκινημάτων και νέων ξεκινημάτων.

Η δάφνη σε μεγάλες ποσότητες  δρα ως ναρκωτικό και διεγερτικό, επίσης είχε πολύ σημαντικό ρόλο στις τελετές των Δελφών. 

Οι ιέρειες του Απόλλωνα μασούσαν δάφνη πριν προφητεύσουν. Η τοποθέτηση φύλλων δάφνης κάτω από μαξιλάρια θεωρήθηκε ότι έφερνε προφητικά όνειρα.

Η δάφνη συνδέθηκε έντονα με τους θεούς και έτσι απέκτησε τη φήμη ότι προστατεύει από κάθε είδους φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές. 

Λέγεται ότι ακόμα και μάγοι τη ς εποχής δεν μπορούσαν να βλάψουν το άτομο που μετέφερε δάφνες.  Πιστεύαν ότι ακόμα κ ένα κεραυνός δεν θα χτυπούσε εκεί που φυτεύονταν  δάφνες. 

Οι ιατρικές χρήσεις του βοτάνου ήταν πάντα σημαντικές. χρησιμοποιήθηκε τόσο συχνά όσο το σκόρδο για προστασία από επιδημίες. Το έπιναν ως τσάι και το χρησιμοποιούσαν στα λουτρά. Οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν φύλλα δάφνης και μούρα για τη θεραπεία ηπατικών διαταραχών. 

Τα μούρα της δάφνης χρησιμοποιήθηκαν στο τσίμπημα των σφηκών και των μελισσών. Το λάδι από τα μούρα τρίβονταν σε διαστρέμματα και χρησιμοποιούνταν για τους πόνους του αυτιού.

Στην γαστρονομική ιστορία η δάφνη ήταν πάντα σταθερή και εξακολουθεί να είναι ένα απαραίτητο και πολύτιμο βότανο στις κουζίνες της τη Μεσόγειου. 

Από τα παλιά χρόνια οι άνθρωποι εκτιμούσαν τις δυνατές γεύσεις βοτάνων, η δάφνη συνήθως πασπαλίζονταν πάνω από φρέσκα λαχανικά και μαγειρεύονταν ή την πρόσθεταν σε κομπόστες φρούτων, σε κρεατικά πιάτα και πολλές φορές το άρωμα της θα το συναντήσουμε σε φρεσκοψημένο ψωμί, πουτίγκες και κρέμες. Είναι απαραίτητο ένα να μπουκέτο της για σούπες και μαγειρευτά, σάλτσες και ραγού. 

Ο  Tom Stobart είπε«Καμία κουζίνα δεν πρέπει να υπάρχει χωρίς φύλλα δάφνης και πρέπει να χρησιμοποιούνται ως θέμα συνήθειας» 

Η δάφνη αρωματίζει τα πιάτα με μια ζεστασιά, και τα αλμυρά και τα γλυκά.  Χαρακτηριστικό το άρωμα της στη μαγειρική αλλά ακόμα και αν έχετε την τύχη να περπατήσετε σε ένα δάσος και να γνωρίσετε τη φρέσκια ευωδιά της θα κατανοήσετε τις  απίστευτες αναζωογονητικές της ιδιότητες. 

Οι περισσότεροι σεφ χρησιμοποιούν ολόκληρα τα φύλλα και τα αφαιρούν πριν τα σερβίρουν, αν και παραδοσιακά ο καλεσμένος που είχε το φύλλο στο πιάτο του θα είναι ο τυχερός του τραπεζιού. 

Εκτός από το μαγείρεμα με τα φύλλα, για αιώνες τα φύλλα δάφνης τοποθετούνται σε τροφές από αλεύρι και σιμιγδάλι, φασόλια και δημητριακά μέχρι αποξηραμένα φρούτα, ειδικά σύκα και σταφίδες για να αποτρέψουν τα έντομα και τους αλευρόσκωρους. 

Σήμερα είναι η τιμητική της μέρα, στα χέρια όλων των πιστών. 

Φωτογραφία: Annie Spratt

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *